Dlaczego tradycyjne metody anonimizacji zawodzą?
W dzisiejszym artykule przyjrzymy się anonimizacji petycji stworzonej specjalnie na potrzeby tej analizy. Wykorzystamy tradycyjne metody powszechnie stosowane przez pracowników w różnych organizacjach.
W pierwszym przypadku zanonimizujemy dane osobowe urzędnika i składającego petycję za pomocą codziennego przedmiotu biurowego – karteczek samoprzylepnych. W drugim przypadku zasłonimy dane urzędnika długopisem, a dane składającego petycję markerem.
Następnie użyjemy bezpłatnych narzędzi online, tak aby po nałożeniu filtrów zakryte elementy stały się znów widoczne.
Petycja w języku polskim, którą dzisiaj zanonimizujemy ręcznie.
Na potrzeby dzisiejszego artykułu stworzyliśmy petycję, którą następnie zanonimizowaliśmy przy użyciu tradycyjnych metod, a następnie zeskanowaliśmy zredagowane dokumenty.
Karteczki samoprzylepne i markery: Fałszywe poczucie bezpieczeństwa
Karteczki samoprzylepne i markery są powszechnie używane w biurach do ukrywania poufnych informacji w dokumentach papierowych. Choć mogą wydawać się skuteczne, nie zapewniają trwałej ochrony danych. Pozostawiają miejsce na fragmenty informacji, które można odzyskać za pomocą odpowiednich technik, takich jak filtrowanie obrazu.
Karteczki samoprzylepne – Podczas zakrywania tekstu karteczkami samoprzylepnymi, niektóre fragmenty mogą być nadal widoczne, nie zdając sobie z tego sprawy. Korzystając z narzędzi do przetwarzania obrazu, takich jak regulacja kontrastu, można przywrócić widoczność zakrytych informacji.
Marker i korektor – Markery i korektor nie zawsze całkowicie zasłaniają tekst. Dostosowanie kontrastu, nasycenia lub jasności może ujawnić informacje, które miały zostać zanonimizowane.
Konsekwencje:
Dokument, który wydaje się być zanonimizowany, może nadal zawierać dostępne wrażliwe dane, które można odzyskać za pomocą technik cyfrowych. Co gorsza, wielu pracowników nie zdaje sobie sprawy z tego ryzyka, ponieważ od lat stosują te metody bez napotykania problemów. Rutynowa praktyka zakrywania danych karteczkami samoprzylepnymi, markerami lub korektorem staje się nawykiem, wzmacniając fałszywe przekonanie o skuteczności tych metod.
Przeoczenie małych szczelin, użycie niewystarczająco grubego markera lub pozostawienie ledwo widocznych śladów korektora może sprawić, że ukryte informacje będą czytelne po przetworzeniu obrazu. Pojedynczy błąd – nieznacznie źle naklejona karteczka lub niezamierzone odbicie światła na powierzchni dokumentu – może ujawnić to, co miało pozostać ukryte. W rezultacie wrażliwe dane mogą zostać nieumyślnie ujawnione, a konsekwencje tego błędu mogą stać się widoczne dopiero wtedy, gdy jest już za późno, aby zapobiec naruszeniu danych.
